In de provincies Córdoba en San Luis zijn voorwerpen gevonden die erop duiden dat hier al rond 6000 v. Chr. mensen leefden. Zelfs in het zuidelijke en onherbergzame Vuurland zijn voorwerpen gevonden die bijna 7000 jaar oud zijn en het blijkt dat deze eerste inwoners voornamelijk jagende nomaden waren.

In 1536 zetten de eerste Europeanen voet aan wal. Het was de Spanjaard Pedro de Mendoza die in datzelfde jaar aan de rivier ’Rio de la Plata’ de nederzetting ’Santa Maria de los Buenos Aires’ stichtte. De Spanjaarden koloniseerden grote delen van Argentinië en stichtten er verschillende nederzettingen. Argentinië werd in 1816 onafhankelijk van Spanje.

Rond 1860 kreeg Argentinië haar huidige naam, die afgeleid is van het Latijnse woord ‘argentum’, dat zilver betekent. Deze naam werd door de kolonisten gegeven, die de rijkelijk aanwezige bodemschatten massaal probeerden te ontginnen.

Argentinië is gelegen in het uiterste zuiden van Latijns-Amerika en heeft een oppervlakte zo groot als de helft van Europa. Het land is ruim 3500 km lang en 1400 km breed en grenst aan Paraguay, Brazilië, Bolivia, Chili en Uruguay. Vanwege deze enorme oppervlakte heeft Argentinië een ontzettend divers landschap. In het westen, op de grens met Chili, ligt het ruige Andes gebergte. Het noordoosten van Argentinië wordt gedomineerd door een grote subtropische laagvlakte met savannes, bossen, rivieren en moerassen. Grote rivieren als de Paraná, de Uruguay en de Paraguay monden hier uit in de delta van de rivier ’Rio de la Plata’. In het midden van Argentinië strekken de vruchtbare grasvlaktes zich uit, de zogenaamde pampas. In het zuiden van Argentinië ligt het gebied Patagonië, met aan de oostkust een grote laagvlakte en in het westen het Andes gebergte. In Patagonië vind je meren, vulkanen, rivieren, gletsjers en bergtoppen. Helemaal in het uiterste zuiden van Argentinië ligt de eilandengroep Vuurland.

Argentinië heeft 41 miljoen inwoners en is zeer dun bevolkt, slechts 15 inwoners per vierkante kilometer.
Aan het eind van de 19e en begin van de 20e eeuw kwamen veel immigranten uit diverse Europese landen naar Argentinië. De Argentijnse bevolking vormt dan ook een mengeling van nationale en etnische groepen, waarbij de nakomelingen van Italiaanse en Spaanse immigranten overheersen. Hierdoor heeft Argentinië een westerse cultuur.

Daarnaast wonen vooral in de stedelijke gebieden zo'n half miljoen afstammelingen van immigranten uit Syrië, Libanon en andere landen in het Midden-Oosten. De oorspronkelijke bevolking leeft vooral in het noorden, noordwesten en het zuiden, verdeeld over de provincies als Chaco, Misiones, Chubut, Santa Cruz, Jujuy, Catamarca en Salta. Een complete rondreis door Argentinië zal vast en zeker één van deze gebieden aandoen om u kennis te laten maken met de tradities van de indianen.


Massale immigratie uit China, Korea en Japan heeft er echter ook voor gezorgd dat Buenos Aires de derde stad in het Amerikaanse continent is met het grootste aantal Aziatische bevolking.

Bijna 95% van de bevolking kan lezen en schrijven, daarmee heeft Argentinië het laagste percentage analfabeten van heel Zuid-Amerika.

De enige officiële taal is het Spaans, hoewel de immigranten ten dele hun eigen taal behouden hebben. De belangrijkste inheemse talen zijn het ’Guaraní’ gesproken in het noordoosten en het ’Quechua’ gesproken in het noordwesten.

De meeste Argentijnen zijn rooms-katholiek. Meer dan 90 procent van de bevolking noemt zichzelf katholiek, hoewel slechts 20 procent van hen regelmatig naar de kerk gaat. Spaanse kolonisten hebben het katholicisme naar Zuid-Amerika gebracht, waar het lange tijd een factor van betekenis is geweest. Zo moesten presidentskandidaten tot voor kort katholiek zijn. In 1994 werd het artikel dat bepaalde dat de presidenten katholiek moesten zijn geschrapt.

Een karakteristiek element uit de Argentijnse cultuur zijn de gauchos. De gauchos worden ook wel de cowboys van Zuid-Amerika genoemd. Het zijn nakomelingen van Spanjaarden en Indianen die vee houden op de vruchtbare Argentijnse graslanden, de zogenaamde pampas. Daarnaast is ook de tango niet weg te denken uit het Argentijnse leven. Tango is meer dan honderd jaar geleden ontstaan in de arme wijken van Bs As.

In Argentinië wordt veel aandacht besteed aan een goede maaltijd en het liefst in goed gezelschap. De Argentijnse keuken bestaat vooral uit veel gegrild vlees. Typische Argentijnse lekkernijen zijn bijvoorbeeld empanadas, pasteitjes van bladerdeeg gevuld met gehakt, olijven en kaas. Een typisch Indiaans gerecht uit Argentinië is locro. Dit is een soep van vlees, bonen, aardappelen, uien en paprika. Naast de goede wijn van eigen bodem of een goed glas bier houden de Argentijnen van de groene thee yerba mate.

Door de grote variatie aan landschappen en klimaten kent Argentinië een uitgebreide flora en fauna. In het noordwesten wordt het land gesierd door cactussen, die maximaal 8 meter hoog kunnen worden. De regio rond Buenos Aires wordt gekenmerkt door subtropische bossen en brede rivieren. In het noordoosten gaan deze subtropische bossen over naar de Pampavlakten. Hier is het gebied vaak ondoordringbaar met laag doornachtig struikgewas. Hier groeit ook de Quebracho, één van de bekendste bomen van Argentinië.

Grote roofdieren en reptielen vind je niet in Argentinië. In het hooggebergte in het noordwesten, langs de kust van Patagonië en in de valleien van het Andes Gebergte, komen aan de lama verwante karakteristieke Argentijnse diersoorten voor zoals de guanaco, de vicuña en de nandoe.
Heel af en toe kun je voor de kust wel eens springende walvissen waarnemen.

Op de Pampavlakten leeft het gordeldier. De poten van dit dier zijn zo gevormd om snel mieren op te graven. Rond de moerasgebieden vinden we slangen, miereneters en een kleine soort krokodillen. In het subtropische gebied van Argentinië leven veel toekans, kolibries, prachtige kikkers en een grote hoeveelheid aan vlinders.

Vanwege de enorme oppervlakte van het land kent Argentinië verschillende klimaatzones. In het noorden geldt een subtropisch klimaat, terwijl het zuiden vrijwel aan het poolgebied grenst, met de bijbehorende lage temperaturen. De noordoostelijke regio rond Buenos Aires is warm en vochtig. De temperaturen in de winter (juni t/m september) komen nauwelijks beneden de 0 graden Celsius, terwijl het in de zomerperiode gemakkelijk 40 graden kan worden.

De jaarlijkse neerslag, veelal in de vorm van stortbuien, bedraagt ongeveer 940 mm en komt onregelmatig verspreid over het hele jaar voor. De luchtvochtigheid is vooral in de zomer erg hoog en opmerkelijk zijn de snelle temperatuurschommelingen die soms wel 20 graden kunnen bedragen.

De Pampa in centraal Argentinië kent een steppeklimaat. Hier zijn de zomers heet en in de wintermaand juli is het op deze laagvlakte fris. In de bergen geldt een hooggebergteklimaat met op de hoogste toppen eeuwige sneeuw en altijd vorst.

Omdat Argentinië op het zuidelijk halfrond ligt zijn de jaargetijden tegenovergesteld aan die van Nederland. De zomer loopt van december tot en met maart en de winter van juni tot en met september.

De Argentijnse grondwet van 1853 (herzien in 1994), legt een scheiding der machten op tussen de uitvoerende, wetgevende en rechterlijke macht. Zowel de president als de vicepresident worden direct verkozen voor een periode van vier jaar en mogen maximaal twee aaneengesloten termijnen dienen. Na een tussenperiode van tenminste één termijn mogen ze zich opnieuw kandidaat stellen voor een derde termijn. De ministers worden benoemd door de president die door zijn dubbelfunctie van staatshoofd en regeringsleider een aanzienlijke macht heeft.

Het parlement bestaat uit een Senaat met 72 zetels en een Kamer van Afgevaardigden met 257 zetels. Sinds 2001 worden de senatoren direct verkozen, waarbij iedere provincie vertegenwoordigd wordt door drie senatoren. De senatoren hebben een zittingstermijn van zes jaar.